Δημοφιλή Άρθρα

Χρήσιμοι Σύνδεσμοι

Υπηρεσίες

Δείτε επίσης

Αυτοάνοσα & Χρόνια Νοσήματα Εξειδικευμένες Εξετάσεις για την Αντιμετώπιση των Αυτοάνοσων Νοσημάτων

Αυτοάνοσα Νοσήματα: Tι Άλλο Μπορείτε να Κάνετε για να Αντιμετωπίστε τη Νόσο Πέρα από τη Λήψη Φαρμακευτικής Αγωγής Είναι ιδιαίτερα συχνό σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, ερυθηματώδη λύκο, νόσο του Χασιμότο, σύνδρομο Sjogren ή ελκώδη κολίτιδα, οι αιματολογικές εξετάσεις που αφορούν τη νόσο τους να βρίσκονται εντός των φυσιολογικών ορίων, ωστόσο οι ίδιοι να μην αισθάνονται καλά.

Αυτοάνοσα Νοσήματα: Πώς Άθελα μας Εμποδίζουμε το Σώμα μας να Ολοκληρώσει τη Διαδικασία της Φλεγμονής Η φλεγμονή είναι μια διαδικασία του οργανισμού που ενεργοποιείται στην προσπάθεια του να επουλώσει μια βλάβη.

Η Κρυμμένη Πείνα Καθορίζει την Υγεία Ασθενών με Λοιμώξεις & Χρόνια Νοσήματα Η «Κρυμμένη Πείνα» αφορά σε οριακές ελλείψεις του οργανισμού σε μικροθρεπτικά συστατικά, που συσσωρεύονται σταδιακά στο χρόνο και οδηγούν σε νόσο.

Δείτε επίσης

Αυτοάνοσα & Χρόνια Νοσήματα Εξειδικευμένες Εξετάσεις για την Αντιμετώπιση των Αυτοάνοσων Νοσημάτων

Αρχική / Άρθρα / 6 Προβλήματα που Προκαλεί η Χρόνια Φλεγμονή σε Ασθενείς με Αυτοάνοσο

Ειδικές Εξετάσεις Καθορίζουν την Πορεία των Αυτοάνοσων Νοσημάτων Αυτοάνοσα Ορμονικές Διαταραχές Αυτοάνοσα & Χρόνια Νοσήματα Μελέτη με τη Συμμετοχή της Metabolomic Medicine Ανάμεσα στις πιο Διαβασμένες Παγκοσμίως Η Κρυμμένη Πείνα Καθορίζει την Πορεία Ασθενών με Λοιμώξεις και Χρόνια Νοσήματα 6 Κοινά Προβλήματα που Αντιμετωπίζουν στην Καθημερινότητα τους όσοι έχουν Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος (ΣΕΛ) Συμπτώματα – Αίτια Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο Μεταβολομικές Αναλύσεις Ειδικές Εξετάσεις που Απευθύνονται σε Ασθενείς με Αυτοάνοσο Εντοπίζουν Ελλείψεις που Επηρεάζουν την Πορεία της Νόσου 10 Κοινά Προβλήματα που Αντιμετωπίζουν στην Καθημερινότητα τους όσοι έχουν Αυτοάνοσο Νόσημα

6 Προβλήματα που Προκαλεί η Χρόνια Φλεγμονή σε Ασθενείς με Αυτοάνοσο

Η συνεχής αναζήτηση για πιο αποτελεσματικές θεραπείες που να στοχεύουν στις αιτίες που προκάλεσαν τη νόσο παραμένει σημαντική για την καλύτερη αντιμετώπιση των αυτοάνοσων νοσημάτων.

6 Προβλήματα που Προκαλεί η Χρόνια Φλεγμονή σε Ασθενείς με Αυτοάνοσο

Ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές που δεν εντοπίζονται ακόμη και χρόνια μετά τη διάγνωση, επηρεάζουν τα επίπεδα ενέργειας, τη λειτουργία του γαστρεντερικού, τη διάθεση και την πνευματική διαύγεια ασθενών με αυτοάνοσο νόσημα.

Τα πιο κοινά συμπτώματα που οφείλονται στη χρόνια φλεγμονή σε ασθενείς με αυτοάνοσο, είναι:

Έντονη κόπωση και χαμηλά επίπεδα ενέργειας, που δεν υποχωρούν με την ξεκούραση.

Χρόνιος πόνος σε μύες, αρθρώσεις και τένοντες.

Εναλλαγές στη διάθεση, όπως υπερένταση, εκνευρισμός ή μελαγχολία.

Διαταραχές στη λειτουργία του εντέρου και του στομάχου, κοιλιακή διάταση, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, δυσκοιλιότητα ή και διάρροιες.

Μειωμένη πνευματική διαύγεια, θολούρα και δυσκολία συγκέντρωσης.

Αυξημένη εναπόθεση σπλαχνικού λίπους. Η αντίσταση στην ινσουλίνη που είναι βασικός παράγοντας στην ανάπτυξη αυτοάνοσων ασθενειών, οδηγεί στην εναπόθεση λίπους στην κοιλιακή χώρα.

Τα αυτοάνοσα είναι χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα δεν μπορεί να διαχωρίσει τους δικούς του ιστούς από ξένα στοιχεία. Το ανοσοποιητικό επιτίθεται σε δικά του όργανα και προκαλεί χρόνια φλεγμονή.

Ανάλογα με το όργανο που πλήττεται προκύπτουν πάνω από 100 διαφορετικά αυτοάνοσα νοσήματα. Ωστόσο, οι μηχανισμοί που οδηγούν στην ανάπτυξη τους είναι κοινοί, όπως είναι κοινά και πολλά από τα συμπτώματα που προκύπτουν λόγω της χρόνια φλεγμονής.

Φαρμακευτικές Αγωγές στα Αυτοάνοσα Νοσήματα

Η φαρμακευτική αγωγή που χορηγείται στους ασθενείς με αυτοάνοσο, στοχεύει στον περιορισμό των συμπτωμάτων που προκαλούνται από την επίθεση του ανοσοποιητικού στο όργανο - στόχο.

Αναζητώντας καλύτερες λύσεις, οι επιστήμονες ανέπτυξαν φάρμακα που ελέγχουν τη φλεγμονή με πιο εξειδικευμένο τρόπο, όπως οι βιολογικοί παράγοντες και τα ανοσοκατασταλτικά.

Ωστόσο, ενώ οι σύγχρονες θεραπείες, μπορούν να καθυστερήσουν την επιδείνωση της νόσου και την καταστροφή των οργάνων, δεν είναι σε θέση να επιλύσουν τη φλεγμονή ή να θεραπεύσουν τους παράγοντες που οδήγησαν στην ανάπτυξη της νόσου. Αυτές οι θεραπείες χαρακτηρίζονται ως "τροποποιητικές". Ενώ μειώνουν το ρυθμό επιδείνωσης, η πορεία της νόσου συνεχίζει να χειροτερεύει, απλά με πιο αργό ρυθμό.

Σε κάποιες περιπτώσεις, οι ασθενείς νιώθουν ότι η θεραπεία μπορεί να είναι χειρότερη από τη νόσο. Η λήψη κορτιζόνης σε μεγάλες δόσεις και η καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος, επηρεάζουν τη διάθεση, αυξάνουν το σωματικό βάρος και αφήνουν το σώμα εκτεθειμένο σε λοιμώξεις από μικρόβια και ιούς.

Επομένως, η συνεχής αναζήτηση για πιο αποτελεσματικές θεραπείες που να στοχεύουν στις αιτίες που προκάλεσαν τη νόσο παραμένει σημαντική για την καλύτερη αντιμετώπιση των αυτοάνοσων νοσημάτων.

Που Οφείλονται τα Αυτοάνοσα Νοσήματα

Συχνά αναφέρεται ότι η αιτία των αυτοάνοσων νοσημάτων είναι άγνωστη. Αυτό ήταν αληθές μέχρι και λίγα χρόνια πριν. Ωστόσο, κατά την τελευταία 15ετία έχουν εντοπιστεί οι μηχανισμοί ανάπτυξης αυτής της ομάδας νοσημάτων.

Οι κύριοι παράγοντες που συνδέονται με την ανάπτυξη αυτοάνοσων ασθενειών αφορούν σε ελλείψεις του οργανισμού και μεταβολικές διαταραχές που συνδέονται με τον τρόπο ζωής και τη διατροφή^[1][2].

Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, η περιεκτικότητα των τροφών σε θρεπτικά συστατικά έχει μειωθεί έως και 90%, σε σχέση με 100 χρόνια πριν.

Παράλληλα, ενώ η πρόσληψη θρεπτικών συστατικών έχει μειωθεί, η κατανάλωση θερμίδων έχει αυξηθεί δραματικά. Αυτή η ανισορροπία έχει οδηγήσει σε σοβαρές μεταβολικές διαταραχές, όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη, η διαταραχή της μικροβιακής χλωρίδας του οργανισμού και η δυσλειτουργία των μιτοχονδρίων - των βασικών οργανιδίων μέσα στα κύτταρα που είναι υπεύθυνα για την παραγωγή του 90% της ενέργειας στο ανθρώπινο σώμα.

Οι ελλείψεις και οι μεταβολικές διαταραχές που τις συνοδεύουν περνούν απαρατήρητες για χρόνια. Αυτές διαταράσσουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και προκαλούν αλλαγές στη φυσιολογική σύσταση των κυττάρων.

Η αλλαγή στη σύσταση των κυττάρων και η δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού, κάνουν όλο και πιο δύσκολο το διαχωρισμό των ιστών από το ανοσοποιητικό, το οποίο καταλήγει να επιτεθεί σε δικά του όργανα.

Ανάλογα με τη γενετική προδιάθεση, τον τρόπο ζωής, την παρουσία στρες, τη διατροφή, λοιμώξεις και άλλους παράγοντες, η επίθεση του ανοσοποιητικού ξεκινάει σε ένα ή περισσότερα όργανα. Λόγω των μεταβολικών παραγόντων που εμπλέκονται στην ανάπτυξη της αυτοανοσίας, το πιο κοινό όργανο που πλήττεται είναι ο αδένας που ρυθμίζει το μεταβολισμό, ο θυρεοειδής.

Είναι χαρακτηριστικό ότι το πιο κοινό αυτοάνοσο νόσημα είναι η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο και συχνά εφόσον δεν διορθωθούν οι ελλείψεις και οι μεταβολικές διαταραχές που οδήγησαν στην ανάπτυξή της, οι ασθενείς με Χασιμότο αναπτύσσουν και επιπρόσθετα αυτοάνοσα νοσήματα.

Επίλυση της Χρόνιας Φλεγμονής

Η φλεγμονή είναι το σύνολο των διαδικασιών που ενεργοποιεί το σώμα ώστε να διορθώσει μια βλάβη.
Στόχος της φλεγμονής είναι η επούλωση μιας βλάβης. Η ολοκλήρωση της διαδικασίας επούλωσης, καταλήγει σε επίλυση της φλεγμονής.

Ωστόσο, στα αυτοάνοσα νοσήματα η βλάβη είναι συνεχής. Η βλάβη που μπορεί να προκύψει μετά από έναν τραυματισμό ή μια λοίμωξη, έχει συνήθως περιορισμένη διάρκεια. Στα αυτοάνοσα, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους ιστούς και στα όργανα που δεν αναγνωρίζει, συνεχόμενα και για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Αυτό προκαλεί χρόνια φλεγμονή και σταδιακή καταστροφή του οργάνου που πλήττεται, συμπεριλαμβανομένων του θυρεοειδή, των αρθρώσεων, του νευρικού συστήματος, του βλεννογόνου του εντέρου, του δέρματος, των ματιών και άλλων.

Μέχρι πρόσφατα, η αντιμετώπιση της φλεγμονής επικεντρωνόταν κυρίως στη διακοπή της με τη χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, κορτιζόνης και βιολογικών παραγόντων. Επιπρόσθετα, σε περιπτώσεις που η διακοπή της φλεγμονής δεν επαρκεί για τον έλεγχο των συμπτωμάτων, χορηγούνται ανοσοκατασταλτικά, ώστε να μειωθεί η δράση του ανοσοποιητικού και η βλάβη που προκαλεί στα δικά του όργανα^[3][4].

Η διακοπή της φλεγμονής όμως και η καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος προκαλούν επιπλέον προβλήματα. Η διακοπή της φλεγμονής δεν επιτρέπει την επούλωση των ιστών και τη φυσιολογική επίλυση της φλεγμονής, ενώ η καταστολή του ανοσοποιητικού αυξάνει τον κίνδυνο σοβαρών λοιμώξεων και καρκίνου.

Κατά την τελευταία δεκαετία, έχει αναδειχθεί η σημασία της επίλυσης της φλεγμονής, αντί για τη διακοπή της, στην αντιμετώπιση των αυτοάνοσων νοσημάτων. Αυτό αναμένεται να αλλάξει πλήρως την πορεία της υγείας των ασθενών με αυτοάνοσο, δίνοντας έμφαση στην αποκατάσταση της υγείας των ασθενών αντί για την καταστολή και μόνο των συμπτωμάτων.

Ο εντοπισμός και η διόρθωση των ελλείψεων και των μεταβολικών διαταραχών που οδήγησαν στην αλλοίωση των ιστών και στη δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού, επιτρέπει την επίλυση της φλεγμονής και την επούλωση των ιστών^[8].

Ο χρόνος παρέμβασης και η ικανότητα των διαφορετικών ιστών να επουλώσουν, διαμορφώνουν το βαθμό ανταπόκρισης. Διαφορετικοί ιστοί επιδεικνύουν διαφορετική ικανότητα επούλωσης. Σε νοσήματα που αφορούν το θυρεοειδή, το νευρικό σύστημα και όργανα με αργό ρυθμό ανάπλασης, η πρώιμη παρέμβαση επιφέρει καλύτερα αποτελέσματα.

Σε διαφορετική περίπτωση, εάν δε διαχειριστούν οι ελλείψεις και οι μεταβολικές διαταραχές που εμπλέκονται στην ανάπτυξη της νόσου, η πορεία της προχωρά σε σταθερή και σταδιακή επιδείνωση μέσα από εξάρσεις και υφέσεις, επιβαρύνοντας την καθημερινότητα και την κατάσταση υγείας του ασθενή.

Ειδικές Εξετάσεις Καθοδηγούν την Επίλυση της Φλεγμονής & την Επούλωση των Ιστών

Μέχρι και λίγα χρόνια πριν, η ακριβής καταγραφή των μεταβολικών διαταραχών και των ελλείψεων που προάγουν τη φλεγμονή, ήταν ιδιαίτερα δύσκολη με τις κλασσικές μεθόδους μέτρησης.

Κατά την τελευταία δεκαετία, η μέτρηση πολύ μικρών μορίων που συμμετέχουν στις χημικές αντιδράσεις του οργανισμού, των μεταβολιτών, παρέχει πληροφορίες σχετικά με την ικανότητα του οργανισμού να διαχειριστεί τη φλεγμονή.

Οι συγκεκριμένες εξετάσεις ονομάζονται μεταβολομικές αναλύσεις και απευθύνονται σε ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με αυτοάνοσο ή χρόνιo νόσημα.

Πρόκειται για μια ευαίσθητη μέθοδο μέτρησης, που ανιχνεύει τις ελλείψεις του οργανισμού και τις μεταβολικές διαταραχές που συνδέονται με τη διαχείριση της φλεγμονής και την πορεία αυτής της κατηγορίας ασθενειών^[9][10][11].

Οι μεταβολομικές αναλύσεις είναι μια κατηγορία εξειδικευμένων εξετάσεων που ανιχνεύουν περισσότερους από 80 δείκτες, που αφορούν:

Σε ελλείψεις μικροθρεπτικών συστατικών: ελλείψεις σε βιταμίνη D, βιταμίνη C, σελήνιο, ψευδάργυρο, αντιοξειδωτικά και ωμέγα-3 συνδέονται με επιδείνωση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος, της εμφάνισης φλεγμονής και της κατάστασης της υγείας ασθενών με αυτοάνοσο.
Στην παραγωγή ενέργειας στα μιτοχόνδρια (οργανίδια όπου παράγεται ενέργεια στα κύτταρα): Το 90% της ενέργειας που χρειάζεται το ανθρώπινο σώμα παράγεται σε οργανίδια που βρίσκονται στο εσωτερικό των κυττάρων, τα μιτοχόνδρια. Η μιτοχονδριακή δυσλειτουργία συνδέεται με το αίσθημα σταδιακά αυξανόμενης κούρασης και εξάντλησης που αισθάνονται οι ασθενείς με αυτοάνοσο.
Σε δυσχέρεια στο μεταβολισμό των απλών ζαχάρων: κατανάλωση απλών ζαχάρων μεγαλύτερη από αυτή που μπορεί να μεταβολίσει ο κάθε οργανισμός, πυροδοτεί τις φλεγμονώδεις εξάρσεις των αυτοάνοσων νοσημάτων, διαιωνίζει τη φλεγμονή και συνδέεται με τα χαμηλά επίπεδα ενέργειας, το αίσθημα κόπωσης και τη δυσλειτουργία του γαστρεντερικού στις ασθενείς με αυτοάνοσο.
Στην αντίσταση στην ινσουλίνη: η ινσουλίνη λειτουργεί ως κατασταλτικός παράγοντας στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης διαταράσσουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού, επιδεινώνουν την αυτοανοσία και επιταχύνουν την καταστροφή των οργάνων που πλήττονται από το νόσημα. Παράλληλα, αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης εμποδίζουν την καύση του λίπους και συνδέονται με τη δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς να ρυθμίσουν το βάρος τους.
Στο μεταβολισμό των νευροδιαβιβαστών: ουσίες όπως η ντοπαμίνη, η σεροτονίνη και η αδρεναλίνη μεταβιβάζουν μηνύματα μεταξύ των κυττάρων και ρυθμίζουν τη λειτουργία του νευρικού και ορμονικού συστήματος. Οι μεταβολομικές αναλύσεις παρέχουν ακριβή εικόνα για την έκκριση των συγκεκριμένων νευροδιαβιβαστών οι οποίοι επηρεάζουν τις εναλλαγές στη διάθεση και το αίσθημα μελαγχολίας που βιώνουν συχνά οι ασθενείς με αυτοάνοσο.
Στο μεταβολισμό των λιπαρών οξέων: η σχέση μεταξύ ωμέγα-3 και ωμέγα-6 λιπαρών είναι σημαντικός δείκτης για την ικανότητα του οργανισμού να διαχειρίζεται τις φλεγμονές, συνδέεται με τις φλεγμονώδεις εξάρσεις της νόσου και το αίσθημα πόνου που συχνά βιώνουν οι ασθενείς.
Στην κατάσταση της μικροβιακής χλωρίδας του οργανισμού: αλλοίωση του μικροβιώματος συνδέεται με επιδείνωση της λειτουργίας του γαστρεντερικού συστήματος, φουσκώματα, κοιλιακή διάταση, εναλλαγή δυσκοιλιότητας με διάρροια, ενώ ταυτόχρονα επηρεάζει τη διάθεση και την ενέργεια των ασθενών με αυτοάνοσο.

Μέσα από τις εξετάσεις σχηματίζεται μια πλήρης εικόνα για την κατάσταση της υγείας του εξεταζόμενου. Εντοπίζονται οι δείκτες που συνδέονται με τα χαμηλά επίπεδα ενέργειας, την κακή γαστρεντερική λειτουργία, τη δυσκολία ρύθμισης του βάρους, τη χρόνια φλεγμονή και τις εναλλαγές της διάθεσης που βιώνουν οι ασθενείς με αυτοάνοσο.

Τα αποτελέσματα των εξετάσεων αξιολογούνται από την επιστημονική ομάδα της κλινικής μας, ώστε να διαμορφωθεί το θεραπευτικό πλάνο, που ταιριάζει στον κάθε ασθενή.

Μέχρι και λίγα χρόνια πριν, η ακριβής καταγραφή των ελλείψεων σε κάθε άτομο ήταν ιδιαίτερα δύσκολη με τις κλασσικές μεθόδους μέτρησης. Έτσι η διόρθωση τους βασιζόταν σε γενικές οδηγίες. Τα τελευταία χρόνια, αυτή η ευαίσθητη μέθοδος μέτρησης, που ανιχνεύει μικρά μόρια στον οργανισμό, παρέχει ακριβή εικόνα για την κατάσταση της υγείας ενός ατόμου.

Με βάση την κλινική μας εμπειρία στους ασθενείς με αυτοάνοσο νόσημα, ιατρικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής, στη διόρθωση των ελλείψεων και στη διατροφή με βάση με τα αποτελέσματα των μεταβολομικών αναλύσεων επιφέρουν:

Βελτίωση της πορείας της νόσου, με αναχαίτιση της περαιτέρω καταστροφής του οργάνου που βάλλεται από το ανοσοποιητικό σύστημα.
Συχνά παρατηρείται μείωση των επιπέδων των αυτο-αντισωμάτων, όπως στη νόσο του Χασιμότο, στη μυασθένεια στο λύκο κ.ά.
Μείωση του αισθήματος κόπωσης και αύξηση των επιπέδων ενέργειας.
Μείωση της φλεγμονής και του πόνου.
Βελτίωση της λειτουργίας του γαστρεντερικού.
Βελτίωση της διάθεσης και μείωση των έντονων συναισθηματικών μεταπτώσεων, που συνοδεύουν τα αυτοάνοσα.
Βελτίωση της ανταπόκρισης στη φαρμακευτική αγωγή.

Συνήθως απαιτούνται 6-8 μήνες για την επίτευξη μιας σημαντικής αλλαγής, ένα έτος για να σταθεροποιηθεί ο οργανισμός σε ένα καλύτερο επίπεδο λειτουργίας και δύο χρόνια για την επίτευξη των βέλτιστων αποτελεσμάτων.

Μέσα από την κλινική μας εμπειρία έχουμε διαπιστώσει ότι η διόρθωση ελλείψεων του οργανισμού σε βιταμίνες και άλλα στοιχεία και η αποκατάσταση των μεταβολικών διαταραχών, βελτιώνουν την ικανότητα του οργανισμού να διαχειρίζεται τη φλεγμονή, επιταχύνει τις διαδικασίες επούλωσης και μειώνει τη συμπτωματολογία όπως το αίσθημα πόνου, τη χρόνια κόπωση, τα χαμηλά επίπεδα ενέργειας που βιώνουν οι ασθενείς με αυτοάνοσο νόσημα. Σταδιακά οι ασθενείς βελτιώνουν την ποιότητα ζωής τους, και παρατηρούν μια σταθερή βελτίωση.

Είναι ζωτικής σημασίας η ταχύτερη δυνατή παρέμβαση για την αποκατάσταση των παραπάνω, με στόχο την αναστολή της εξέλιξης της νόσου.

Προγραμματισμός Εξετάσεων & Ραντεβού

Βιβλιογραφικές Αναφορές:

[1] Global spread of autoimmune disease blamed on western diet. The Observer Medical Research 2022.

[2] Metabolic pressure and the breach of immunological self-tolerance Veronica De Rosa, Antonio La Cava & Giuseppe Matarese.18 October 2017. Nature Immunology.

[3] Fullerton, J.N.; Gilroy, D.W. Resolution of inflammation: A new therapeutic frontier. Nat. Rev. Drug Discov. 2016

[4] The end of inflammation? New approach could treat dozens of diseases. National Geographic MARCH 4, 2022

[5] Global spread of autoimmune disease blamed on western diet. The Observer Medical Research 2022.

[6] Metabolic pressure and the breach of immunological self-tolerance Veronica De Rosa, Antonio La Cava & Giuseppe Matarese.18 October 2017. Nature Immunology.

[7] Nutritional Modulation of Immune Function: Analysis of Evidence, Mechanisms, and Clinical Relevance Dayong Wu D, Lewis ED, Pae M, Meydani SN.. Front Immunol. 2019. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30697214/

[8] Chronic Inflammation in the Context of Everyday Life: Dietary Changes as Mitigating Factors. Margină D, Tsoukalas, D.;Sarandi, E.; Tsatsakis, A et a. Int. J. Environ. Res. Public Health 2020, 17, 4135.

[9] Targeted Metabolomic Analysis of Serum Fatty Acids for the Prediction of Autoimmune Diseases. Dimitris Tsoukalas, Vasileios Fragoulakis, Evangelia Sarandi et. al. Frontiers in Molecular Biosciences, Metabolomics (6), 2019, November.

[10] Micronutrient deficiencies in patients with COVID-19: how metabolomics can contribute to their prevention and replenishment. Dimitris Tsoukalas1,2 and Evangelia Sarandi2,3 BMJ Nutri Prev Heal. Nov. 2020

[11] Non-communicable Diseases in the Era of Precision Medicine: An Overview of the Causing Factors and Prospects.Dimitris Tsoukalas, Evangelia Sarandi et. al. Bio#Futures. Springer, Cham. May 2021.

Επιμέλεια Κειμένου: Επιστημονική Ομάδα Metabolomic Medicine

Ας κρατήσουμε επαφή. Εγγραφείτε στο newsletter και κατεβάστε δωρεάν σε μορφή PDF το βιβλίο του Dr. Δημήτρη Τσουκαλά για τα αυτοάνοσα νοσήματα από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Ποιοι Είμαστε

Συνεργαζόμαστε με ερευνητές και ιδρύματα σε όλο τον κόσμο για να παρέχουμε τις πιο προηγμένες και ακριβείς αναλύσεις.

Clinic Photo Gallery

Δείτε την κλινική

Ποιοι Είμαστε

www.metabolomicmedicine.com Η Επιστημονική Ομάδα της Metabolomic Clinic αποτελείται από εξειδικευμένους κλινικούς ιατρούς που μοιράζονται μαζί σας την εμπειρία τους στην αιχμή της σύγχρονης ιατρικής. Δείτε τους όλους

Κλείστε Ραντεβού 2103611054

Cookie Preferences

Customize preferences