Δημοφιλή Άρθρα

Δημοφιλή Άρθρα

Υπηρεσίες

Αυτοάνοσα Νοσήματα: Tι Άλλο Μπορείτε να Κάνετε για να Αντιμετωπίστε τη Νόσο Πέρα από τη Λήψη Φαρμακευτικής Αγωγής


Ο εντοπισμός και η διόρθωση των ελλείψεων του οργανισμού και των μεταβολικών διαταραχών με ιατρικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής και διατροφής, βελτιώνουν σε σημαντικό βαθμό την πορεία και την κατάσταση της υγείας των ασθενών με θυρεοειδίτιδα Χασιμότο. Photo by Lance Reis on Unsplash.

Αυτοάνοσα Νοσήματα: Tι Άλλο Μπορείτε να Κάνετε για να Αντιμετωπίστε τη Νόσο Πέρα από τη Λήψη Φαρμακευτικής Αγωγής 
 
Πολλοί ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με αυτοάνοσο νόσημα, νιώθουν κόπωση, δυσκολία στη ρύθμιση του σωματικού βάρους και μυϊκούς πόνους, που δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν και επιβαρύνουν σημαντικά την ποιότητα ζωής τους, ακόμη και όταν οι εξετάσεις τους δείχνουν ότι η νόσος τους βρίσκεται σε ύφεση. 
 
Είναι ιδιαίτερα συχνό σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, ερυθηματώδη λύκο, νόσο του Χασιμότο, σύνδρομο Sjogren ή ελκώδη κολίτιδα, οι αιματολογικές εξετάσεις που αφορούν τη νόσο τους να βρίσκονται εντός των φυσιολογικών ορίων, ωστόσο οι ίδιοι να μην αισθάνονται καλά
[1-7].
 
Μπορεί να νιώθουν έντονη κόπωση, αδυναμία, χρόνιους πόνους, να έχουν κακή διάθεση, χαμηλό πυρετό και μειωμένη πνευματική διαύγεια.
 
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ασθενείς αντιμετωπίζουν προβλήματα που συνδέονται με ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές που δεν είναι εύκολο να ανιχνευτούν με τις κοινές εργαστηριακές εξετάσεις και δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής.
 
Παρά την τακτική παρακολούθηση, τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής για τη νόσο τους, βιταμίνης D και άλλων συμπληρωμάτων διατροφής, πολλοί ασθενείς συνεχίζουν να μην αισθάνονται καλά.
 
Αναγκάζονται να λαμβάνουν επιπλέον παυσίπονα ή φαρμακευτική αγωγή για τα συμπτώματα του γαστρεντερικού και της χρόνιας φλεγμονής, χωρίς ωστόσο να καταφέρνουν να βελτιώσουν σημαντικά την υγεία και την ποιότητα ζωής τους.
 
H χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής, είναι ένα ζωτικό εργαλείο για τον έλεγχο των συμπτωμάτων και σε κάποιες περιπτώσεις για την καθυστέρηση της εξέλιξης της νόσου, ωστόσο συχνά δεν αρκεί από μόνη της για να επιφέρει ουσιαστική βελτίωση στην υγεία και την ποιότητα ζωής των ασθενών.

Πρόκειται για προβλήματα που οφείλονται σε μεταβολικές διαταραχές και ελλείψεις του οργανισμού, που επιβαρύνουν την υγεία αυτής της ομάδας ασθενών και συνδέονται με τον τρόπο ζωής και διατροφής.
 
Σε περίπτωση που δεν επιλυθούν οι ακριβείς ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές που συνδέονται με τη νόσο, η υγεία και η καθημερινότητα ενός μεγάλου αριθμού ασθενών με αυτοάνοσο νόσημα συνεχίζει να επιδεινώνεται σταθερά.
 
Ο εντοπισμός και η διόρθωση των ελλείψεων του οργανισμού και των μεταβολικών διαταραχών με ιατρικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής και διατροφής, βελτιώνουν σε σημαντικό βαθμό την πορεία και την κατάσταση της υγείας των ασθενών με αυτοάνοσο.
 
Ορισμένες από τις πιο σημαντικές ιατρικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής και διατροφής είναι:

 

1. Διόρθωση των ελλείψεων και των μεταβολικών διαταραχών που σχετίζονται με την κόπωση, τα χαμηλά επίπεδα ενέργειας, τη δυσκολία ρύθμισης του βάρους σε φυσιολογικά επίπεδα και τις γαστρεντερικές διαταραχές που προκαλεί η νόσος.
 
Πολλοί ασθενείς με αυτοάνοσο νόσημα έχουν ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές που επηρεάζουν την υγεία τους και δεν το γνωρίζουν. 
 
Τα αυτοάνοσα είναι νοσήματα με σημαντικό μεταβολικό υπόβαθρο. Ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές που δεν είναι εύκολο να ανιχνευθούν με κοινές εργαστηριακές εξετάσεις, παραμένουν για χρόνια και επηρεάζουν τη λειτουργία του οργανισμού συνολικά.
 
Η οριακή έλλειψη θρεπτικών συστατικών περνάει απαρατήρητη για πολλά χρόνια μέχρι την εκδήλωση κάποιας ασθένειας. Αλλά και όταν αυτή εκδηλωθεί, είναι πολύ δύσκολο να συνδεθεί με συγκεκριμένη έλλειψη από την στιγμή που οφείλεται σε πολλαπλούς παράγοντες[8-11].
 
Συνεχόμενα αυξανόμενος αριθμός μελετών, συνδέει τις ελλείψεις θρεπτικών στοιχείων με χρόνιες παθήσεις[11-14]. Ενδεικτικά κάποιες από αυτές είναι:

  • Νόσος του Hashimoto και ασθένειες του θυρεοειδούς: σελήνιο, χρώμιο, βιταμίνη D, ψευδάργυρος.
  • Ψωρίαση: βιταμίνη D, ωμέγα-3.
  • Ρευματοειδής αρθρίτιδα: βιταμίνη D.
  • Αλλεργίες, άσθμα: αφυδάτωση, μαγνήσιο, μεταλλικά στοιχεία, ωμέγα-3.
  • Διαβήτης: βιταμίνη D, μαγνήσιο, χρώμιο.
  • Σκλήρυνση κατά πλάκας: βιταμίνη D, βαρέα μέταλλα, απαραίτητα αμινοξέα, αλλοίωση του εντερικού μικροβιώματος.
  • Κολίτιδα και φλεγμονώδεις παθήσεις του εντέρου: αλλοίωση του εντερικού μικροβιώματος.
 
Οι ελλείψεις των παραπάνω στοιχείων επηρεάζουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και συνδέονται με την ανάπτυξη αυτοανοσίας.

Σε συνδυασμό με μεταβολικές διαταραχές όπως:


  • αντίσταση στην ινσουλίνη
     
  • χαμηλός μεταβολισμός
     
  • διαταραχή της μικροβιακής χλωρίδας 

επηρεάζουν αρνητικά τη λειτουργία του ανοσοποιητικού. Επιπρόσθετα με το ψυχογενές στρες, επιδρούν για μεγάλα χρονικά διαστήματα και αλλοιώνουν τη σύσταση και τη μορφολογία των κυττάρων του ανοσοποιητικού.
 
Οι ελλείψεις του οργανισμού σε συνδυασμό με την αντίσταση στην ινσουλίνη, το χαμηλό μεταβολισμό και την αλλοίωση του μικροβιώματος, έχουν αρνητική επίδραση στην ικανότητα του οργανισμού να παράγει ενέργεια, στη ρύθμιση του σωματικού βάρους, στη λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος και στη διαχείριση των φλεγμονών. 
 
Η χορήγηση βιταμινών, μεταλλικών στοιχείων (μαγνήσιο, ψευδάργυρος, σελήνιο), προβιοτικών, αντιοξειδωτικών και αμινοξέων, συμβάλλουν στη βελτίωση της κατάστασης της υγείας και της πορείας της νόσου στους ασθενείς με αυτοάνοσο νόσημα. 
 
Ο εντοπισμός και η διόρθωση των ελλείψεων και των μεταβολικών διαταραχών με ιατρικές παρεμβάσεις που αφορούν στον τρόπο ζωής, στη συμπλήρωση και στη διατροφή σε συνδυασμό με τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής στις περιπτώσεις που ενδείκνυται, είναι ζωτικής σημασίας στη βελτίωση των προβλημάτων υγείας που βιώνουν ασθενείς με αυτοάνοσο νόσημα.


 
2. Διατροφικό πλάνο που βασίζεται στις ανάγκες του οργανισμού και καλύπτει τις ελλείψεις σε βιταμίνες και μικροθρεπτικά συστατικά που συνδέονται με την ανάπτυξη και την πορεία της νόσου.
 
Μια υγιεινή διατροφή είναι κεντρικός παράγοντας στη βελτίωση της υγείας. Ωστόσο, κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός και έχει διαφορετικές ανάγκες. Είναι διαφορετικές οι ανάγκες ενός νεαρού αθλητή, με αυτές μιας εγκύου, ενός βρέφους ή μιας γυναίκας μετά την εμμηνόπαυση.
 
Η εικόνα διαφοροποιείται ακόμη περισσότερο σε συνθήκες νόσου, ιδιαίτερα σε ασθενείς με αυτοάνοσα νοσήματα, όπου κάποιες τροφές μπορεί να επιδεινώνουν την λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος ή άλλες τη λειτουργία του θυρεοειδή αδένα.
 
Ελλείψεις που διαφέρουν σε κάθε άτομο, επηρεάζουν επίσης την ικανότητα του κάθε οργανισμού να μεταβολίσει και να απορροφήσει συστατικά, που μπορεί να έχει μεγαλύτερη ανάγκη.
 
Σε συνθήκες φλεγμονής για παράδειγμα, ένας ασθενής χρειάζεται περισσότερες πρωτεΐνες απ’ ότι συνήθως. Οι πρωτεΐνες είναι δομικά συστατικά που βρίσκονται κυρίως στο κρέας, στα αυγά, στα ψάρια και στα θαλασσινά. Βρίσκονται και σε φυτικές τροφές όπως τα όσπρια, ωστόσο, η ικανότητα του οργανισμού να της απορροφήσει και να τις χρησιμοποιήσει είναι σημαντικά χαμηλότερη.
 
Η έλλειψη επαρκούς ποσότητας πρωτεϊνών σε ασθενείς με χρόνιες φλεγμονές και αυτοάνοσα νοσήματα, επιβραδύνει τους μηχανισμούς επούλωσης και επιδεινώνει τη χρόνια φλεγμονή και την κατάσταση υγείας ενός ατόμου.
 
Ωστόσο, ακόμη και αν κάποιος αυξήσει την πρόσληψη πρωτεϊνών, αυτό δεν αρκεί στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, εφόσον υπάρχουν ελλείψεις σε βιταμίνες, ωφέλιμους μικροοργανισμούς, πεπτικά ένζυμα και μεταλλικά στοιχεία, που απαιτούνται για την απορρόφηση και τον μεταβολισμό των πρωτεϊνών.
 
Το ίδιο ισχύει για τον μεταβολισμό των λιπαρών και των υδατανθράκων (φυτικές ίνες, άμυλα, ζαχάρα).
 
Στους ασθενείς με αυτοάνοσα νοσήματα, συνυπάρχουν ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές, όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη, η διαταραχή της μικροβιακής χλωρίδας του εντέρου και διαταραχές στους μηχανισμούς διαχείρισης της φλεγμονής, που δημιουργούν μια ιδιαίτερα περίπλοκη εικόνα.
 
Σε περίπτωση που δεν εντοπιστούν και διορθωθούν οι ακριβείς ελλείψεις και οι μεταβολικές διαταραχές, οι διατροφικές παρεμβάσεις έχουν περιορισμένη αποτελεσματικότητα και δεν επαρκούν για να αλλάξουν την πορεία της υγείας των ασθενών.
 
Με τη διενέργεια ειδικών εξετάσεων εντοπίζεται η ικανότητα του οργανισμού να μεταβολίζει τις πρωτεΐνες, τα λίπη, τους υδατάνθρακες, καθώς και οι ελλείψεις που εμποδίζουν τους μηχανισμούς απορρόφησης και επούλωσης. Τα παραπάνω είναι ζωτικής σημασίας για τον καθορισμό διατροφικού πλάνου, ώστε να βελτιωθεί η πορεία της υγείας ασθενών με νόσο αυτοάνοσο.

 
 
3. Αύξηση των επιπέδων της βιταμίνης D, ώστε να επαρκούν για τη φυσιολογική ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος

Χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D συνδέονται με δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης αυτοάνοσου νοσήματος και επιδείνωση της πορείας των ασθενών που έχουν ήδη διαγνωστεί με αυτή την κατηγορία ασθενειών.
 
H βιταμίνη D παίζει κεντρικό ρόλο στη ρύθμιση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος. Η διόρθωση της έλλειψης της βιταμίνης D, μπορεί να βελτιώσει την πορεία ασθενών με αυτοάνοσες ασθένειες.
 
Τα φυσιολογικά όρια της βιταμίνης D καθορίζονται μεταξύ 30-100 ng/mL. Ωστόσο, το κατώτερο όριο φυσιολογικών επιπέδων βιταμίνης D (30 ng/mL), είναι επαρκές για τη φυσιολογική λειτουργία των οστών. Τα υπόλοιπα όργανα, απαιτούν υψηλότερες τιμές για την πρόληψη νόσου και τη φυσιολογική τους λειτουργία[15,16].
 
Σε άτομα με αυτοάνοσα νοσήματα, για τη φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης επιπρόσθετου αυτοάνοσου, απαιτείται η διατήρηση επιπέδων βιταμίνης D υψηλότερων των 50 ng/mL[17].
 
Ωστόσο, η χορήγηση της βιταμίνης D δεν αρκεί από μόνης της, για να επιτευχθεί σημαντική βελτίωση στην υγεία και στην πορεία της νόσου.
 
Παράλληλα με την χορήγηση βιταμίνης D και την επίτευξη επαρκών επιπέδων αυτής της βιταμίνης, απαιτείται και η διόρθωση ελλείψεων με μικροθρεπτικά που δρουν συνδυαστικά με τη βιταμίνη D και είναι απαραίτητα για την απορρόφηση και την ενεργοποίηση της. Αυτά είναι η βιταμίνη Κ2, οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β, το μαγνήσιο, ο ψευδάργυρος και το βόριο[9,18].
 
Τα άτομα που λαμβάνουν θεραπευτικές δόσεις πρέπει να βρίσκονται υπό την άμεση επίβλεψη γιατρού έμπειρου στη χορήγηση επαρκών δόσεων βιταμίνης D και να διενεργούν τακτικά αιματολογικές εξετάσεις, ώστε να αξιολογείται η βιολογική δράση της D στον οργανισμό. 

 

4. Βελτίωση της λειτουργίας του ορμονικού & του νευρικού συστήματος που σχετίζεται με τις εναλλαγές στη διάθεση και τη μειωμένη πνευματική διαύγεια που προκαλεί η νόσος.
 
Η ρύθμιση της λειτουργίας του ορμονικού και του νευρικού συστήματος, αλλά και πληθώρα άλλων διαδικασιών, γίνεται μέσω τις έκκρισης ουσιών που ονομάζονται νευρο-διαβιβαστές.  
 
Οι νευροδιαβιβαστές είναι χημικές ουσίες που μεταφέρουν σήματα στο νευρικό σύστημα.
 
Ορισμένοι από τους κύριους νευροδιαβιβαστές και οι βασικές λειτουργίες στις οποίες εμπλέκονται είναι:
 
Ντοπαμίνη: συγκέντρωση, ευφορία, αίσθημα ανταμοιβής, προθυμία για δράση. Η ντοπαμίνη είναι απαραίτητη για την έκκριση της πλειοψηφίας των ορμονών.
 
Ο μεταβολισμός της, ενισχύεται με εξωστρεφείς δραστηριότητες (την άθληση σε ανοικτούς χώρους, το περπάτημα, την κινητοποίηση προς την επίτευξη μελλοντικών στόχων). Ελλείψεις σε βιταμίνης C, τυροσίνη, ψευδάργυρο και χαλκό, εμποδίζουν την παραγωγή ντοπαμίνης.

Σεροτονίνη: χαλάρωση, ύπνος, ρύθμιση της εντερικής κινητικότητας. Η σεροτονίνη ανταγωνίζεται τη δράση της ντοπαμίνης.
 
Ο μεταβολισμός της αυξάνεται με εσωστρεφείς δραστηριότητες (σκέψη, διάβασμα, εργασία σε ηλεκτρονικό υπολογιστή). Διαταραχές στη μικροβιακή χλωρίδα και ελλείψεις σε βιταμίνες Β2, Β3, Β6, τρυπτοφάνη και χαλκό, επιβαρύνουν το μεταβολισμό της. 

Αδρεναλίνη: αυξημένη ενέργεια, υπερένταση, εγρήγορση, συγκέντρωση της προσοχής σε προβλήματα που απειλούν την επιβίωση, μείωση της προσοχής σε θέματα που δεν είναι αντιληπτά ως απειλές.
 
Ο μεταβολισμός της αυξάνεται όταν το σώμα χρειάζεται παραπάνω ενέργεια ξαφνικά. Η μακροχρόνια αυξημένη έκκριση της προκύπτει όταν ο οργανισμός δεν παράγει αρκετή ενέργεια, έτσι χρησιμοποιεί την αδρεναλίνη ως εναλλακτική λύση για να συνεχίσει να λειτουργεί (μεταβολικό στρες). Η διόρθωση ελλείψεων του οργανισμού που συνδέονται με τους μηχανισμούς παραγωγής ενέργειας, μειώνει το μεταβολικό στρες και βελτιώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής ασθενών με αυτοάνοσο.

GABA (Gamma Amino Butyric Acid): έλεγχος συναισθήματος, διαχείριση του πόνου, χαλάρωση, συγκέντρωση. Χαμηλά επίπεδα GABA συνδέονται με ενίσχυση του άγχους, δυσκολία στη συγκέντρωση και εκνευρισμό.
 
Η αυξημένη κατανάλωση υδατανθράκων και ζάχαρης και ελλείψεις στο αμινοξύ γλουταμίνη, σε μαγνήσιο και βιταμίνη Β6, έχουν αρνητική επίδραση στην ικανότητα παραγωγής GABA.     
 
Διαταραχές στο μεταβολισμό των νευροδιαβιβαστών είτε από οργανικούς παράγοντες (τρόπος ζωής, ελλείψεις, αντίσταση στην ινσουλίνη, διαταραχή της χλωρίδας) είτε λόγω ψυχογενούς στρες, επιδρούν αρνητικά στη λειτουργία του θυρεοειδή και του ανοσοποιητικού συστήματος, επιδεινώνοντας την υγεία ασθενών με αυτοάνοσα νοσήματα.

Ειδικές αναλύσεις που μετρούν πολύ μικρά μόρια, ανιχνεύουν το μεταβολισμό των παραπάνω νευροδιαβιβαστών και παρέχουν στοιχεία για ελλείψεις που συνδέονται με διαταραχές στο μεταβολισμό τους και τις ακριβείς ιατρικές παρεμβάσεις που πρέπει να γίνουν για τη διόρθωση τους. 

 
 
Εντοπισμός & Διόρθωση των Ελλείψεων & των Μεταβολικών Διαταραχών 
 
Η δυσκολία στην αντιμετώπιση των παραπάνω ελλείψεων και διαταραχών, έγκειται στο γεγονός ότι είναι δύσκολο να εντοπιστούν με τις κοινές εργαστηριακές εξετάσεις.
 
Συνήθως περνούν απαρατήρητες για πολλά χρόνια και επιδεινώνουν την υγεία και την πορεία της νόσου ασθενών. Αυξάνουν την ταχύτητα καταστροφής των οργάνων που πλήττονται από το ανοσοποιητικό, τον κίνδυνο ανάπτυξης επιπρόσθετων αυτοάνοσων νοσημάτων και καρδιαγγειακής νόσου, ενώ παράλληλα μειώνουν την ανταπόκριση στην φαρμακευτική αγωγή.
 
Ο εντοπισμός και η αντιμετώπιση των μεταβολικών διαταραχών, μπορεί να γίνει μόνο με τη διενέργεια ειδικών εξετάσεων που αναλύουν μικρά μόρια στο αίμα.

Το είδος των αναλύσεων δεν είναι συγκρίσιμο με τις κοινές εργαστηριακές εξετάσεις. Πρόκειται για υψηλά εξειδικευμένες εξετάσεις, που διενεργούνται σε λιγότερα από 10 εργαστήρια παγκοσμίως με πολύ υψηλά στάνταρ. 

Στην Ελλάδα διενεργούνται αποκλειστικά στην κλινική μας. 

Οι συγκεκριμένες εξετάσεις ονομάζονται μεταβολομικές αναλύσεις. Μετράνε πολύ μικρά μόρια που συμμετέχουν στις χημικές αντιδράσεις του οργανισμού. Το πλεονέκτημά τους είναι ότι καταγράφουν τις ακριβείς ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές, καθιστώντας έτσι αποτελεσματική την αντιμετώπιση και πρόληψη αυτοάνοσων και χρόνιων νοσημάτων[9,19].

Οι μεταβολομικές αναλύσεις εντοπίζουν ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές που προωθούν την ανάπτυξη και την εκδήλωση της νόσου Hashimoto και ανιχνεύουν περισσότερους από 80 δείκτες, που αφορούν[20-24]:


  • Σε ελλείψεις μικροθρεπτικών συστατικών: ελλείψεις σε βιταμίνη D, βιταμίνη C, σελήνιο, ψευδάργυρο, αντιοξειδωτικά και ωμέγα-3 συνδέονται με επιδείνωση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος, της εμφάνισης φλεγμονής και της κατάστασης της υγείας ασθενών με αυτοάνοσο.
     
  • Στην κατάσταση οξείδωσης και την αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού: το οξειδωτικό στρες συνδέεται με κακή λειτουργία του θυρεοειδή αδένα, χαμηλά επίπεδα ενέργειας και ανάπτυξη της αυτοάνοσης νόσου.
     
  • Σε δυσχέρεια στο μεταβολισμό των απλών ζαχάρων: κατανάλωση απλών ζαχάρων μεγαλύτερη από αυτή που μπορεί να μεταβολίσει ο κάθε οργανισμός, πυροδοτεί φλεγμονές και είναι σημαντικός δείκτης για την πορεία της νόσου. 
     
  • Στην αντίσταση στην ινσουλίνη: η ινσουλίνη λειτουργεί ως κατασταλτικός παράγοντας στη λειτουργία του ανοσοποιητικού. Αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης διαταράσσουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, επιδεινώνουν την αυτοανοσία και επιταχύνουν την καταστροφή του οργάνου που πλήττεται από το ανοσοποιητικό.
  • Στο μεταβολισμό των νευροδιαβιβαστών: ουσίες όπως η ντοπαμίνη, η σεροτονίνη και η αδρεναλίνη μεταβιβάζουν μηνύματα μεταξύ των κυττάρων και ρυθμίζουν τη λειτουργία του νευρικού και ορμονικού συστήματος. Οι μεταβολομικές αναλύσεις παρέχουν ακριβή εικόνα για την έκκριση των συγκεκριμένων νευροδιαβιβαστών.
     
  • Στο μεταβολισμό των λιπαρών οξέων: η σχέση μεταξύ ωμέγα-3 και ωμέγα-6 λιπαρών είναι σημαντικός δείκτης για την ικανότητα του οργανισμού να διαχειρίζεται τις φλεγμονές, ενώ παράλληλα παίζουν κεντρικό ρόλο στην ρύθμιση της φυσιολογικής απόκρισης του ανοσοποιητικού συστήματος.
     
  • Στην κατάσταση της μικροβιακής χλωρίδας του οργανισμού: αλλοίωση του μικροβιώματος συνδέεται με επιδείνωση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος και της ικανότητας του να ξεχωρίζει μεταξύ των δικών του ιστών και εξωγενών στοιχείων, όπως παθογόνα μικρόβια και ιοί.
 
Η σύγχρονη αντιμετώπιση των αυτοάνοσων νοσημάτων επικεντρώνεται στην αποκατάσταση των παραπάνω διαταραχών, με τον εντοπισμό και τη διόρθωση των ελλείψεων και των μεταβολικών διαταραχών που οδήγησαν στην ανάπτυξη της νόσου, ώστε να διατηρηθεί η βέλτιστη μεταβολική κατάσταση του οργανισμού.
 
Με τη χρήση των μεταβολομικών αναλύσεων, ανιχνεύονται μικρά μόρια που συμμετέχουν στις χημικές αντιδράσεις του οργανισμού και καταγράφουν με ακρίβεια τις ελλείψεις και τις μεταβολικές διαταραχές που τροφοδοτούν τη φλεγμονή και επιβαρύνουν την πορεία της θυρεοειδίτιδας Χασίμοτο.
 
Σε περίπτωση που δεν εντοπιστούν οι ελλείψεις και οι μεταβολικές διαταραχές που συνδέονται με τη νόσο, η πορεία της υγείας και η ποιότητα ζωής επιδεινώνονται σταθερά. 

 
Μεταβολομικές Αναλύσεις: Ποια τα Οφέλη τους για την Υγεία των Ασθενών με Αυτοάνοσο Νόσημα
 
Η κλινική μας έχει βοηθήσει πάνω από 25.000 άτομα με αυτοάνοσα και χρόνια νοσήματα, με τη διενέργεια μεταβολομικών αναλύσεων, κατά την τελευταία δεκαετία.
 
Το 85% των ασθενών μας παρατηρούν σημαντική βελτίωση στην κατάσταση της υγείας τους και στην ποιότητα ζωής τους.
 
Με βάση την κλινική μας εμπειρία στους ασθενείς με αυτοάνοσο, ιατρικές παρεμβάσεις σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μεταβολομικών αναλύσεων επιφέρουν:
 

  • Βελτίωση του μεταβολισμού και επίτευξη φυσιολογικού σωματικού βάρους. Η διόρθωση των ελλείψεων σε μικροθρεπτικά συστατικά, η επίλυση της αντίστασης στην ινσουλίνη και η αποκατάσταση του μικροβιώματος βοηθούν στην επίτευξη φυσιολογικού σωματικού βάρους. Χωρίς τη διόρθωση των παραπάνω διαταραχών, ο έλεγχος του σωματικού βάρους είναι ιδιαίτερα δύσκολος στην πλειοψηφία των περιπτώσεων.
  • Μείωση του αισθήματος κόπωσης και αύξηση των επιπέδων ενέργειας. Η βελτίωση του μεταβολισμού οδηγεί σε σημαντική αύξηση των επιπέδων ενέργειας, που συχνά επηρεάζονται από τη νόσο.
  • Μείωση των μυϊκών πόνων που συχνά βιώνουν οι ασθενείς με αυτοάνοσο και επιβαρύνουν την καθημερινότητά τους.
  • Βελτίωση της γαστρεντερικής λειτουργίας. Η αποκατάσταση του μικροβιώματος και η διόρθωση των ελλείψεων συνοδεύεται από βελτίωση της εντερικής κινητικότητας και μείωση της κοιλιακής δυσφορίας που αισθάνονται οι ασθενείς.
  • Βελτίωση της πορείας της νόσου, με αναχαίτιση της περαιτέρω καταστροφής του οργάνου που πλήττεται από το ανοσοποιητικό σύστημα.
  • Μείωση των συμπτωμάτων που οφείλονται στη χρόνια φλεγμονή: του πόνου, των κατακρατήσεων, του χρόνιου χαμηλού πυρετού, της κόπωσης, της κακής διάθεσης (μελαγχολία, υπερένταση, εκνευρισμός), την έντονη πείνα, την υπνηλία, τη διαταραχή του ύπνου και τη μειωμένη πνευματική διαύγεια.  
  • Βελτίωση της πνευματικής διαύγειας, της διάθεσης και μείωση των έντονων συναισθηματικών μεταπτώσεων.
  • Μείωση του κινδύνου βλάβης σε άλλα όργανα και εκδήλωσης επιπρόσθετου αυτοάνοσου νοσήματος.
  • Μείωση της ευαισθησίας σε λοιμώξεις και καλύτερη λειτουργία του ανοσοποιητικού. Ενισχύεται σημαντικά η φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, ώστε να αναγνωρίζει τους δικούς του ιστούς και να τους διαχωρίζει από παθογόνους μικροοργανισμούς.
  • Βελτίωση της ανταπόκρισης στη φαρμακευτική αγωγή.
 
Ιατρικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής, στη διόρθωση των ελλείψεων του οργανισμού που συνδέονται με τη νόσο και στη διατροφή, βελτιώνουν την υγεία και την καθημερινότητα των ασθενών με αυτοάνοσο νόσημα.
 
Συνήθως απαιτούνται 6-8 μήνες για την επίτευξη μιας σημαντικής αλλαγής, ένα έτος για να σταθεροποιηθεί ο οργανισμός σε ένα καλύτερο επίπεδο λειτουργίας και δύο χρόνια για την επίτευξη των βέλτιστων αποτελεσμάτων.
 
Μέσα από την κλινική μας εμπειρία έχουμε διαπιστώσει ότι η διόρθωση ελλείψεων του οργανισμού σε βιταμίνες και άλλα στοιχεία, η ενίσχυση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού και ο έλεγχος της φλεγμονής μέσω της ενίσχυσης των μηχανισμών επούλωσης, αλλάζουν ριζικά την πορεία των αυτοάνοσων νοσημάτων προς το καλύτερο και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των ασθενών, από μια εικόνα σταθερής επιδείνωσης, σε μια σταθερής βελτίωσης.
 
Είναι ζωτικής σημασίας η ταχύτερη δυνατή παρέμβαση για την αποκατάσταση των παραπάνω, με στόχο την αναστολή της εξέλιξης της νόσου.


Βιβλιογραφία 
 
[1] Is a Normal TSH Synonymous With “Euthyroidism” in Levothyroxine Monotherapy?
Sarah J. Peterson, Elizabeth A. McAninch, Antonio C. Bianco. 
The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism 2016
[2] Diagnosis -Rheumatoid arthritis NHS UK accessed 11 May 2022.
[3] What Is Seronegative Rheumatoid Arthritis? emedicine Cunha JP. Reviewed on 2/18/2022
[4] Inflammatory markers in systemic lupus erythematosus Martin Aringe J Autoimmun. 2020
[5] Assessment of disease activity in Systemic Lupus Erythematosus: Lights and shadows Fulvia Ceccarelli et al. Autoimmun Rev . 2015.
[6] Disease activity and patient reported outcome measures in Sjögren’s – what are the best tools to evaluate? Raphaèle Seror et al. Rheumatology, August 2021.
[7] C-Reactive Protein, Fecal Calprotectin, and Stool Lactoferrin for Detection of Endoscopic Activity in Symptomatic Inflammatory Bowel Disease Patients: A Systematic Review and Meta-Analysis Mosli, Mahmoud et al. American Journal of Gastroenterology: June 2015.
[8] Transforming the food system to fight non-communicable diseases. Francesco Branca et. al.  BMJ 2019.
[9] Micronutrient deficiencies in patients with COVID-19: how metabolomics can contribute to their prevention and replenishment. Dimitris Tsoukalas and Evangelia Sarandi. BMJ Nutri Prev Heal. Nov. 2020; bmjnph-2020-000169
[10] McAuliffe S, Ray S, Fallon E, et al. BMJ Nutrition, Prevention & Health 2020;0
[11] Hidden Hunger in the Developed WorldBiesalski HK. The Road to Good Nutrition. Basel, Karger, 2013, pp 39–50 https://doi.org/10.1159/000355992
[12] Nutritional Modulation of Immune Function: Analysis of Evidence, Mechanisms, and Clinical RelevanceWu D, Lewis ED, Pae M, Meydani SN.. Front Immunol. 2019;9:3160
[13] Non-communicable Diseases in the Era of Precision Medicine: An Overview of the Causing Factors and Prospects.Dimitris Tsoukalas, Evangelia Sarandi et. al. Bio#Futures. Springer, Cham. May 2021
[14] Dietary factors in rheumatic autoimmune diseases: a recipe for therapy? Shani Dahan, Yahel Segal1 and Yehuda Shoenfeld. NATURE REVIEWS | RHEUMATOLOGY. 13 Apr 2017.
[15] Evaluation, Treatment, and Prevention of Vitamin D Deficiency: an Endocrine Society Clinical Practice Guideline Michael F. Holick et al. The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, July 2011
[16] A Narrative Review of the Evidence for Variations in Serum 25-Hydroxyvitamin D Concentration Thresholds for Optimal Health by William B. Grant et al. Nutrients 2022.
Συνεργαζόμαστε με ερευνητές και ιδρύματα σε όλο τον κόσμο για να παρέχουμε τις πιο προηγμένες και ακριβείς αναλύσεις.
Δείτε την κλινική

Ποιοι Είμαστε

www.metabolomicmedicine.com Η Επιστημονική Ομάδα της Metabolomic Clinic αποτελείται από εξειδικευμένους κλινικούς ιατρούς που μοιράζονται μαζί σας την εμπειρία τους στην αιχμή της σύγχρονης ιατρικής. Δείτε τους όλους
Ας κρατήσουμε επαφή.
Εγγραφείτε στο newsletter και κατεβάστε δωρεάν τον οδηγό για όσους έχουν διαγνωστεί με αυτοάνοσο νόσημα.