Δημοφιλή Άρθρα

Χρήσιμοι Σύνδεσμοι

Υπηρεσίες

Δείτε επίσης

5+1 Προβλήματα που Αντιμετωπίζουν οι Ασθενείς με Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο Η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο είναι το πιο κοινό αυτοάνοσο νόσημα και επηρεάζει σημαντικά την καθημερινότητα εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.

Αυτοάνοσα & Χρόνια Νοσήματα Εξειδικευμένες Εξετάσεις για την Αντιμετώπιση των Αυτοάνοσων Νοσημάτων

Ειδικές Εξετάσεις Καθορίζουν την Πορεία των Αυτοάνοσων Νοσημάτων Μια ευαίσθητη μέθοδος μέτρησης, που εφαρμόζεται στα αυτοάνοσα νοσήματα, παρέχει ακριβή εικόνα για την κατάσταση της υγείας ενός ατόμου.

Η Κρυμμένη Πείνα Καθορίζει την Υγεία Ασθενών με Λοιμώξεις & Χρόνια Νοσήματα Η «Κρυμμένη Πείνα» αφορά σε οριακές ελλείψεις του οργανισμού σε μικροθρεπτικά συστατικά, που συσσωρεύονται σταδιακά στο χρόνο και οδηγούν σε νόσο.

Δείτε επίσης

Αυτοάνοσα & Χρόνια Νοσήματα Εξειδικευμένες Εξετάσεις για την Αντιμετώπιση των Αυτοάνοσων Νοσημάτων

Αρχική / Άρθρα / Αυτοάνοσα Νοσήματα: Πώς Επηρεάζουν την Ποιότητα Ζωής

Ειδικές Εξετάσεις Καθορίζουν την Πορεία των Αυτοάνοσων Νοσημάτων Αυτοάνοσα Ορμονικές Διαταραχές Αυτοάνοσα & Χρόνια Νοσήματα Μελέτη με τη Συμμετοχή της Metabolomic Medicine Ανάμεσα στις πιο Διαβασμένες Παγκοσμίως Η Κρυμμένη Πείνα Καθορίζει την Πορεία Ασθενών με Λοιμώξεις και Χρόνια Νοσήματα 6 Κοινά Προβλήματα που Αντιμετωπίζουν στην Καθημερινότητα τους όσοι έχουν Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος (ΣΕΛ) Συμπτώματα – Αίτια Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο Μεταβολομικές Αναλύσεις Ειδικές Εξετάσεις που Απευθύνονται σε Ασθενείς με Αυτοάνοσο Εντοπίζουν Ελλείψεις που Επηρεάζουν την Πορεία της Νόσου 10 Κοινά Προβλήματα που Αντιμετωπίζουν στην Καθημερινότητα τους όσοι έχουν Αυτοάνοσο Νόσημα

Αυτοάνοσα Νοσήματα: Πώς Επηρεάζουν την Ποιότητα Ζωής

Η ποιότητα ζωής των ασθενών με αυτοάνοσα νοσήματα μπορεί να επηρεαστεί σημαντικά από τα συμπτώματά της νόσου, καθώς και από τις παρενέργειες της θεραπείας που ακολουθούν. Photo by Anna Tarazevich on Unsplash

Αυτοάνοσα Νοσήματα: Πώς Επηρεάζουν την Ποιότητα Ζωής

Τα αυτοάνοσα είναι νοσήματα όπου το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται και λανθασμένα καταστρέφει υγιείς ιστούς του ίδιου του οργανισμού.

Αυτές οι ασθένειες μπορούν να επηρεάσουν σχεδόν οποιοδήποτε μέρος του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του δέρματος, των αρθρώσεων, του θυρεοειδή, του εντέρου και των μυών και μπορούν να προκαλέσουν μια σειρά συμπτωμάτων, από ήπια έως απειλητικά για τη ζωή.

Η ποιότητα ζωής των ασθενών με αυτοάνοσα νοσήματα μπορεί να επηρεαστεί σημαντικά από τα συμπτώματά της νόσου, καθώς και από τις παρενέργειες της θεραπείας που ακολουθούν.

Τα συμπτώματα των αυτοάνοσων νοσημάτων μπορεί να διαφέρουν από άτομο σε άτομο και από ασθένεια σε ασθένεια, αλλά συχνά περιλαμβάνουν κόπωση, γαστρεντερικές διαταραχές, εναλλαγές στη διάθεση, πόνο και πρήξιμο στις αρθρώσεις.

Η θεραπεία για αυτοάνοσα νοσήματα συνήθως αποτελείται από φάρμακα για τη μείωση της φλεγμονής, την καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος και τη διαχείριση των συμπτωμάτων.

Ωστόσο, η φαρμακευτική αγωγή μπορεί συχνά να έχει παρενέργειες όπως ναυτία, διάρροια, συχνές λοιμώξεις, πονοκεφάλους, αύξηση των επιπέδων του ζαχάρου στο αίμα, επιβάρυνση της νεφρικής και της ηπατικής λειτουργίας.

Πρόκειται για νοσήματα που στην πλειοψηφία τους δεν μειώνουν σημαντικά το προσδόκιμο επιβίωσης, ωστόσο επιβαρύνουν σε μεγάλο βαθμό την ποιότητα ζωής των ατόμων που πάσχουν από αυτά.

Ο πόνος, η κόπωση, οι γαστρεντερικές διαταραχές, οι εναλλαγές στη διάθεση και άλλα συμπτώματα μπορεί να επηρεάσουν την καθημερινότητα, την εργασία, την ικανότητα για άσκηση, τις κοινωνικές δραστηριότητες και τις διαπροσωπικές σχέσεις.

Η ζωή με ένα αυτοάνοσο νόσημα μπορεί να είναι δύσκολη, υπάρχουν όμως πράγματα που μπορούν να κάνουν τα άτομα για να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους.

Κατά την τελευταία δεκαετία έχει αναδειχθεί ο σημαντικός ρόλος, του τρόπου ζωής, των ελλείψεων, των μεταβολικών διαταραχών και της διατροφής στην ανάπτυξή τους.

Είναι ενθαρρυντικό ότι ιατρικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής, στη διόρθωση των ελλείψεων του οργανισμού και στη διατροφή, μειώνουν τη φλεγμονή και βελτιώνουν τη συνολική κατάσταση υγείας και την καθημερινότητα αυτών των ασθενών.

Πολλοί ασθενείς πιστεύουν ότι τα αυτοάνοσα οφείλονται κυρίως σε γενετικούς παράγοντες (κληρονομικότητα) και στο στρες. Ωστόσο, ο ρόλος της κληρονομικότητας αφορά την προδιάθεση για νόσο και συμβάλει κατά μικρότερο ποσοστό στην εκδήλωσή της.

Για την πλειοψηφία των αυτοάνοσων νοσημάτων η κληρονομική προδιάθεση αφορά στο 25%. Παράγοντες που μπορούν να μεταβληθούν και συνδέονται με τον τρόπο ζωής, με ελλείψεις του οργανισμού και τη διατροφή, αφορούν το 75% και είναι ο κυριότερος παράγοντας που οδηγεί στην εκδήλωση αυτής της ομάδας ασθενειών^[1-3].

Το στρες λειτουργεί ως μηχανισμός πυροδότησης για την εμφάνιση της νόσου^[4,5].

Σε έναν οργανισμό με σημαντικές ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές, όπως αντίσταση στην ινσουλίνη, διαταραχή στην ικανότητα διαχείρισης της φλεγμονής και αλλοίωση του μικροβιώματος, μια μεγάλη αλλαγή ή ένα έντονο στρες στη ζωή του ατόμου, πυροδοτεί την εκδήλωση της νόσου.

Αν και σε κάποια αυτοάνοσα, όπως η ψωρίαση, το στρες ενέχει σημαντικότερο ρόλο σε σχέση με άλλα, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων το στρες δεν αρκεί από μόνο του, ώστε να εκδηλωθεί νόσος.

Μέσα από την κλινική μας εμπειρία με πάνω από 20.000 ασθενείς, έχουμε δει ότι ο εντοπισμός και η διόρθωση των ελλείψεων και των μεταβολικών διαταραχών που οδηγούν στην ανάπτυξη αυτής της ομάδας ασθενειών βελτιώνει σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση της υγείας και την ποιότητα ζωής των ασθενών με αυτοάνοσο νόσημα^[3,6].

Οι πιο συχνές βελτιώσεις που παρατηρούνται με τον εντοπισμό και τη διόρθωση των ελλείψεων και των μεταβολικών διαταραχών στην υγεία ασθενών με αυτοάνοσο, αφορούν σε μείωση της φλεγμονής, αύξηση των επιπέδων ενέργειας, βελτίωση της διάθεσης, ευκολότερη επίτευξη φυσιολογικού σωματικού βάρους, βελτίωση της λειτουργίας του εντέρου, μείωση του πόνου, καλύτερη ανταπόκριση στη φαρμακευτική αγωγή και μείωση των παρενεργειών.

Η δυσκολία στη διόρθωση των ελλείψεων και των μεταβολικών διαταραχών είναι ότι πρέπει να εντοπιστούν με ακρίβεια και να διορθωθούν όλες ταυτόχρονα.

Ο πρωταρχικός ρόλος των θρεπτικών συστατικών είναι η συμμετοχή τους στις χημικές αντιδράσεις που συμβαίνουν στον οργανισμό. Χιλιάδες χημικές αντιδράσεις συμβαίνουν ταυτόχρονα στο ανθρώπινο σώμα και η ομαλή διενέργεια τους εξαρτάται από την επαρκή παρουσία των απαραίτητων στοιχείων.

Όπως δεν θα είχε νόημα να βάλουμε βενζίνη σε ένα αυτοκίνητο που δεν έχει μπαταρία, κατά τον ίδιο τρόπο η χορήγηση μεμονωμένων βιταμινών, μεταλλικών στοιχείων σε διαφορετικές χρονικές περιόδους δεν επιφέρει ουσιαστική ή σταθερή βελτίωση της υγείας.

Σε περίπτωση που δεν εντοπιστούν οι ελλείψεις και οι μεταβολικές διαταραχές που οδηγούν στην ανάπτυξη της νόσου, αυτές συνεχίζουν να επιβαρύνουν την υγεία του ασθενούς. Έτσι μέσα από εξάρσεις και υφέσεις τα αυτοάνοσα νοσήματα ακολουθούν μια πορεία σταθερής επιδείνωσης.

Ειδικές Εξετάσεις Καθορίζουν την Αντιμετώπιση των Αυτοάνοσων Νοσημάτων

Ο εντοπισμός και η αντιμετώπιση των ελλείψεων και των μεταβολικών διαταραχών, μπορεί να γίνει μόνο με τη διενέργεια ειδικών εξετάσεων που αναλύουν μικρά μόρια στο αίμα.

Το είδος των αναλύσεων δεν είναι συγκρίσιμο με τις κοινές εργαστηριακές εξετάσεις. Πρόκειται για υψηλά εξειδικευμένες εξετάσεις, που διενεργούνται σελιγότερα από 10 εργαστήρια παγκοσμίως με πολύ υψηλά στάνταρ.

Στην Ελλάδα διενεργούνται αποκλειστικά στην κλινική μας.

Οι συγκεκριμένες εξετάσεις ονομάζονται μεταβολομικές αναλύσεις. Μετράνε πολύ μικρά μόρια που συμμετέχουν στις χημικές αντιδράσεις του οργανισμού. Το πλεονέκτημά τους είναι ότι καταγράφουν τις ακριβείς ελλείψεις και μεταβολικές διαταραχές, καθιστώντας έτσι αποτελεσματική την αντιμετώπιση και πρόληψη αυτοάνοσων και χρόνιων νοσημάτων^[7,8].

Δείκτες που Ανιχνεύονται μέσω της Εξέτασης Metabolomic Analysis^®

Οι μεταβολομικές αναλύσεις εντοπίζουν μεταβολικές διαταραχές που προωθούν την ανάπτυξη και την εκδήλωση αυτοάνοσων νοσημάτων και αφορούν^[6-10]:

Σε ελλείψεις μικροθρεπτικών συστατικών: ελλείψεις σε βιταμίνη D, βιταμίνη C, σελήνιο, ψευδάργυρο, αντιοξειδωτικά και ωμέγα-3 συνδέονται με επιδείνωση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος, της εμφάνισης φλεγμονής και της κατάστασης της υγείας ασθενών με αυτοάνοσο.
Στην παραγωγή ενέργειας στα μιτοχόνδρια (οργανίδια όπου παράγεται ενέργεια στα κύτταρα): η μιτοχονδριακή δυσλειτουργία συνδέεται με δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και την εκδήλωση συμπτωμάτων όπως η έλλειψη ενέργειας.
Σε δυσχέρεια στο μεταβολισμό των απλών ζαχάρων: κατανάλωση απλών ζαχάρων μεγαλύτερη από αυτή που μπορεί να μεταβολίσει ο κάθε οργανισμός, πυροδοτεί φλεγμονές και είναι σημαντικός δείκτης για την πορεία των αυτοάνοσων νοσημάτων.
Στην αντίσταση στην ινσουλίνη: η ινσουλίνη λειτουργεί ως κατασταλτικός παράγοντας στη λειτουργία του ανοσοποιητικού. Αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης διαταράσσουν επίσης τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, επιδεινώνουν την αυτοανοσία και επιταχύνουν την καταστροφή των οργάνων που πλήττονται από το νόσημα.
Στο μεταβολισμό των νευροδιαβιβαστών: ουσίες όπως η ντοπαμίνη, η σεροτονίνη και η αδρεναλίνη μεταβιβάζουν μηνύματα μεταξύ των κυττάρων και ρυθμίζουν τη λειτουργία του νευρικού και ορμονικού συστήματος. Οι μεταβολομικές αναλύσεις παρέχουν ακριβή εικόνα για την έκκριση των συγκεκριμένων νευροδιαβιβαστών.
Στο μεταβολισμό των λιπαρών οξέων: η σχέση μεταξύ ωμέγα-3 και ωμέγα-6 λιπαρών είναι σημαντικός δείκτης για την ικανότητα του οργανισμού να διαχειρίζεται τις φλεγμονές, ενώ παράλληλα παίζουν κεντρικό ρόλο στην ρύθμιση της φυσιολογικής απόκρισης του ανοσοποιητικού συστήματος.
Στην κατάσταση της μικροβιακής χλωρίδας του οργανισμού: αλλοίωση του μικροβιώματος συνδέεται με επιδείνωση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος και της ικανότητας του να ξεχωρίζει μεταξύ των δικών του ιστών και εξωγενών στοιχείων, όπως παθογόνα μικρόβια και ιοί.

Η σύγχρονη αντιμετώπιση των αυτοάνοσων νοσημάτων επικεντρώνεται στην αποκατάσταση των παραπάνω διαταραχών, με τον εντοπισμό και τη διόρθωση των ελλείψεων και των μεταβολικών διαταραχών που οδήγησαν στην ανάπτυξη της νόσου, ώστε να διατηρηθεί η βέλτιστη μεταβολική κατάσταση του οργανισμού.

Με βάση την κλινική μας εμπειρία στους ασθενείς με νόσο του αυτοάνοσο νόσημα, ιατρικές παρεμβάσεις σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μεταβολομικών αναλύσεων επιφέρουν:

Βελτίωση της πορείας της νόσου, με αναχαίτιση της περαιτέρω καταστροφής του οργάνου που πλήττεται από το ανοσοποιητικό σύστημα.

Μείωση των συμπτωμάτων που οφείλονται στη χρόνια φλεγμονή: του πόνου, των κατακρατήσεων, του χρόνιου χαμηλού πυρετού, της κόπωσης, της κακής διάθεσης (μελαγχολία, υπερένταση, εκνευρισμός), την έντονη πείνα, την υπνηλία, τη διαταραχή του ύπνου και τη μειωμένη πνευματική διαύγεια.

Μείωση του αισθήματος κόπωσης και αύξηση των επιπέδων ενέργειας.

Βελτίωση της πνευματικής διαύγειας, της διάθεσης και μείωση των έντονων συναισθηματικών μεταπτώσεων.

Μείωση του κινδύνου βλάβης σε άλλα όργανα και εκδήλωσης επιπρόσθετου αυτοάνοσου νοσήματος.

Βελτίωση του μεταβολισμού και επίτευξη φυσιολογικού σωματικού βάρους.
Βελτίωση της λειτουργίας του γαστρεντερικού συστήματος.
Μείωση της ευαισθησίας σε λοιμώξεις και καλύτερη λειτουργία του ανοσοποιητικού. Ενισχύεται σημαντικά η φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, ώστε να αναγνωρίζει τους δικούς του ιστούς και να τους διαχωρίζει από παθογόνους μικροοργανισμούς.

Βελτίωση της ανταπόκρισης στη φαρμακευτική αγωγή.

Συνήθως απαιτούνται 6-8 μήνες για την επίτευξη μιας σημαντικής αλλαγής, ένα έτος για να σταθεροποιηθεί ο οργανισμός σε ένα καλύτερο επίπεδο λειτουργίας και δύο χρόνια για την επίτευξη των βέλτιστων αποτελεσμάτων.

Καθώς διορθώνονται οι αποκλίσεις από την ιδανική κατάσταση λειτουργίας, το σώμα ενεργοποιεί και πάλι τις φυσιολογικές μεταβολικές διεργασίες και εμφανίζει διαφορετικές ανάγκες.

Αλλαγές προκύπτουν ταυτόχρονα σε πολλαπλά μεταβολικά μονοπάτια του οργανισμού με την έναρξη της αγωγής. Αυτές, πρέπει να εντοπιστούν και να διαχειριστούν κατάλληλα, ώστε να συνεχιστεί η διαδικασία αποκατάστασης. Σε διαφορετική περίπτωση, οι διαδικασίες αποκατάστασης του οργανισμού δεν προχωρούν, καθυστερώντας σημαντικά τη βελτίωση της υγείας.

Είναι ζωτικής σημασίας η ταχύτερη δυνατή παρέμβαση για την αποκατάσταση των παραπάνω, με στόχο την αναστολή της εξέλιξης της νόσου.

Η επιστημονική μας ομάδα έχει διαχειριστεί περισσότερα από 25.000 περιστατικά με αυτοάνοσα και χρόνια νοσήματα.

Μέσα από την κλινική μας εμπειρία έχουμε διαπιστώσει ότι η διόρθωση ελλείψεων του οργανισμού σε βιταμίνες και άλλα στοιχεία και η αποκατάσταση των μεταβολικών διαταραχών, αλλάζουν ριζικά την πορεία των αυτοάνοσων νοσημάτων προς το καλύτερο και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των ασθενών, από μια εικόνα σταθερής επιδείνωσης, σε μια σταθερής βελτίωσης.

Προγραμματισμός Εξετάσεων & Ραντεβού

Βιβλιογραφικές αναφορές

Environmental factors in autoimmune diseases and their role in multiple sclerosis Stefanie Jörg et. al. Cell Mol Life Sci. 2016.
Environmental Exposures and Autoimmune Diseases: Contribution of Gut Microbiome M. Firoze Khan Front. Immunol., 10 January 2020 . https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fimmu.2019.03094/full
Targeted Metabolomic Analysis of Serum Fatty Acids for the Prediction of Autoimmune Diseases. Dimitris Tsoukalas, Vassileios Fragoulakis, Evangelia Sarandi et. al. Frontiers in Molecular Biosciences, Metabolomics (6), 2019, Published 1 November 2019.
Stress and the onset of SLE Eric F. Morand 25 January 2018. Nature Reviews Rheumatology volume. https://www.nature.com/articles/nrrheum.2018.2
Association of Stress-Related Disorders With Subsequent Autoimmune Disease. Song H et al. JAMA. 2018 Jun 19.
Role of “Western Diet” in Inflammatory Autoimmune Diseases Arndt Manzel et. al. Curr Allergy Asthma Rep. 2014 Jan; 14(1): 404.
Metabolic profiling of organic and fatty acids in chronic and autoimmune diseases. Evangelia Sarandi, Dimitris Tsoukalas et al. Advances in Clinical Chemistry. July 15, 2020. Elsevier Inc.
Micronutrient deficiencies in patients with COVID-19: how metabolomics can contribute to their prevention and replenishment. Dimitris Tsoukalasand Evangelia Sarandi.BMJ Nutri Prev Heal. Nov. 2020; bmjnph-2020-000169
Non-communicable Diseases in the Era of Precision Medicine: An Overview of the Causing Factors and Prospects. Dimitris Tsoukalas12, Evangelia Sarandi12, Maria Thanasoula1. Bio#Futures. Springer, Cham. May 2021.
Urinary organic acids as biomarkers in the assessment of pulmonary function in children with asthma Papamichael M.M., Katsardis C, Erbas B, Itsiopoulos C, Tsoukalas D. Nutrition Research 2018. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S027153171830335X

Επιμέλεια Κειμένου: Επιστημονική Ομάδα Metabolomic Medicine

Ας κρατήσουμε επαφή. Εγγραφείτε στο newsletter και κατεβάστε δωρεάν σε μορφή PDF το βιβλίο του Dr. Δημήτρη Τσουκαλά για τα αυτοάνοσα νοσήματα από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.

Ποιοι Είμαστε

Συνεργαζόμαστε με ερευνητές και ιδρύματα σε όλο τον κόσμο για να παρέχουμε τις πιο προηγμένες και ακριβείς αναλύσεις.

Clinic Photo Gallery

Δείτε την κλινική

Ποιοι Είμαστε

www.metabolomicmedicine.com Η Επιστημονική Ομάδα της Metabolomic Clinic αποτελείται από εξειδικευμένους κλινικούς ιατρούς που μοιράζονται μαζί σας την εμπειρία τους στην αιχμή της σύγχρονης ιατρικής. Δείτε τους όλους

Κλείστε Ραντεβού 2103611054

Cookie Preferences

Customize preferences